ខ្ញុំនិងជូនជម្រាបខ្លះៗជាដំណើរដើមរឿង ប៉ុន្ដែខ្ញុំបាទ ពុំសូវជាបានយកមកពិចារណាជាប្រចាំទេ ព្រោះរវល់ខ្វល់ជាប់នឹងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ហេតុនេះ ក្រែងលោមានការខ្វះខាតនូវពាក្យសម្ដីណាសមរម្យ ឬមិនសមរម្យ សូមមេត្តាផង ដូចសុភាសិតបុរាណចងក្រងមកថា : “ដំរីជើងបួនគង់មានភ្លាត់ អ្នកប្រាជ្ញចេះស្ទាត់គង់មានភ្លេច” តែបើខ្ញុំមិនធ្វើទេក៏វាមិនកើតដែរ។ ដូច្នេះបានជាខ្ញុំមានការបារម្ភទុកជាមុន ក្រែងខ្ញុំនិយាយទៅមានការខ្វះខាត សូមមេត្តាខន្តីអភ័យទោសដល់ខ្ញុំបាទផងចុះ ។
I will briefly introduce some parts of the story, but I have not been able to consider it regularly due to the daily concerns and struggles of life. Therefore, if there are any inappropriate or lacking words, please be kind and understanding. As the old proverb says, "An elephant with four legs can still stumble; a wise person can still forget." However, if I do not do this, it will not come to be. Hence, I express my concerns in advance and ask for your patience and forgiveness if my narration is incomplete or flawed.